Vismijn

Verschillende Europese landen maken jaarlijks afspraken over de hoeveelheid te vangen vis onder de noemer TAC: Total Allowable Catch. Deze visquota worden per land en per vissoort bepaald. De gevangen vis wordt op de visafslag verkocht. Er is meer vraag dan aanbod. Overbevissing is een probleem dat al in de vorige eeuw is ontstaan. De visstand schommelt doordat sterke vangstbeperkende maatregelen zijn genomen en de visstand zich enigszins kon herstellen. Maar, overbevissing dreigt telkens weer. En, natuurlijke aanwas kent een grillig verloop.

Vissen is een relatief eenvoudige vorm van voedsel vergaren. Waar de vis gevangen wordt is de eigenaar geboren. De vis die voor de verkoop is gevangen, belandt in een visbak met ijs. Daarop staat welke visafslag, vismijn of visveiling – Urk, Oostende of Milford – eigenaar is van de vis.

De hoeveelheid vissen afgebeeld op het paneel van het werk ‘Vismijn’ is kleiner dan het aantal namen van de diverse vismijnen die hiervoor gebruikt zijn. Ze zijn ingesloten door de verschillende namen als een net dat wordt aangetrokken. Het is míjn vis.